Autor: Aleksandra Dudek

Słowo portfolio pochodzi z języka włoskiego: portare – nosić + foglio – kartka.  Zatem mówiąc potocznie jest to kartka do noszenia. Natomiast według słownika PWN jest to teczka zawierająca dokumentację czyjejś działalności artystycznej, np. rysunki, zdjęcia. Należy zauważyć, że jest to prosta, uniwersalna metoda, która może być stosowana nie tylko w firmach i zakładach pracy, ale także w szkołach na różnych etapach nauczania.

Teczką ucznia może być zbiór materiałów na określony temat, zbiór prac ucznia przedstawiający jego wysiłek, postępy, osiągnięcia lub dokumentacja pracy ucznia wokół wybranego tematu. W skład portfolio mogą wchodzić notatki i artykuły prasowe dotyczące analizowanego zagadnienia, materiały ilustracyjne, aforyzmy, ważne myśli, nagrana płyta CD, OK zeszyt, dowody a także inne pomysły ucznia. Różnorodne materiały mogą dokumentować pracę ucznia wokół opracowywanego tematu,  jednak tylko od nauczyciela zależy czy i w jaki sposób ją wzbogaci.

Metoda portfolio pozwala na aktywizację zainteresowań ucznia a także może stanowić odpowiednik rozbudowanego notatnika przedmiotowego. W klasach najstarszych uczniowie mogą tworzyć tak zwaną teczkę absolwenta, która może okazać się przydatna w staraniach o przyjęcie do szkoły wyższego szczebla.

JAK POWINNO WYGLĄDAĆ TWORZENIE PORTFOLIO ?

Nauczyciel, chcący stosować metodę portfolio na swoich zajęciach, powinien zaznajomić uczniów z istotą metody, określić zasady weryfikacji wyników pracy, dokonać podziału zadań lub zaakceptować ich wybór przez poszczególnych uczniów. Dopiero, gdy wyjaśnimy uczniom w jaki sposób będziemy pracować i jakich efektów oczekujemy, możemy postawić im problem, temat, który mają opracować. Pamiętajmy, aby dać uczniom wystarczający czas i wspierać ich w trakcie zbierania materiałów i informacji. Kompletowanie teczki ma odbywać się pod opieką nauczyciela. Przez cały okres pracy ucznia, profesor powinien śledzić jego postępy, wyczulać na niewykorzystane źródła przydatnych wiadomości i materiałów, ukazywać możliwości urozmaicenia zarówno treści, jak i formy zbiorów.  Aby uczniowie zauważyli sens tworzenia takowej teczki, w określonym terminie, musimy zorganizować lekcję lub dwie z zastosowaniem materiałów zebranych przez uczniów. Każda lekcja prowadzona metodą portfolio powinna stanowić doskonałą okazję do weryfikacji przez uczniów indywidualnych postępów w konstruowaniu własnych teczek. Lekcja taka jest zarówno źródłem poprawek będących wynikiem wniosków pozytywnych (co robię dobrze, co udoskonalić), jak i negatywnych (co robię niewłaściwie, co wyeliminować lub poprawić).

Zwieńczeniem indywidualnej pracy ucznia nad kompletowaniem teczki jest jego udział w przeprowadzeniu lekcji.  Zawartość teczki powinna zapewniać barwne, merytoryczne i metodyczne zilustrowanie tematu lekcji lub wybranego zagadnienia. Stanowi to ważny element zarówno bieżącej, jak i ostatecznej pracy ucznia – uzyskania oceny semestralnej, końcowej, bądź rocznej.

Stosowanie metody portfolio jest wyrazem dążenia do zwiększenia trafności oceny stopnia przygotowania i postępów uczniów. Oszacowanie uzdolnień ucznia wymaga zastosowania nowych metod dydaktycznych. Standardowe sprawdziany stanowią istotną blokadę na drodze reformowania szkolnictwa.  Dlatego portfolio wymaga głębokiego przewartościowania tradycyjnego myślenia o ocenianiu, a także samego procesu oceny. Teczka, będąc zbiorem prac ucznia, jest równocześnie narzędziem szacowania pracy ucznia i osiąganych tą drogą efektów dydaktycznych.

Więcej o metodzie portfolio znajdziesz na stronie: Hanna Konopka w ramach Kształcenia Obywatelskiego w Szkole Samorządowej

Źródło ilustracji do posta: strona www Fundacji Rozwoju Systemu Edukacji